Kastjes

Eindelijk nog eens een blogpost!

Het is in zijn naam vervat: de Multivan is multifunctioneel. Hij wordt gebruikt als boodschappenwagen (weinig, want dat doe ik meestal met de fiets), om tripjes te maken (zoals ongeveer elke auto), maar ook als verhuiswagen en natuurlijk als kampeerauto. Dit is namelijk mijn enige auto.

Wettelijke vereisten voor een kampeerauto (België)

Net omdat ik hou van dat multifunctionele mag hij niet de richting uitgaan van een California en aanverwanten buscampers, waarbij het interieur helemaal afgestemd is op kamperen. Nu zijn de Belgische vereisten voor een kampeerauto minimaal, zeker in vergelijking met de Nederlandse.

Hieronder vind je samengevat de Belgische regels.

Een kampeerwagen (Belgische aard voor inschrijving: SA of VC) is een voertuig van de categorie M dat voorzien is van een woongedeelte met ten minste de volgende uitrusting:

• tafel en stoelen
• slaapgelegenheid, eventueel door de stoelen om te vormen
• kookvoorzieningen
• opbergmogelijkheden.

Die uitrusting moet vast in het woongedeelte bevestigd zijn. De deuren en schuiven van opbergmogelijkheden moeten goed gesloten blijven tijdens bruuske manoeuvres. De tafel mag zodanig ontworpen zijn dat u ze gemakkelijk kunt verwijderen.

• In een Multivan hoort een klaptafel tot de standaarduitrusting. Er is ook een achterbank.'Tafel en stoelen': check.
• De achterbank kan vooruitgeschoven en platgelegd worden. 'slaapgelegenheid, eventueel door de stoelen om te vormen': check.
• Er zit een vast gemonteerde onderkast in met daar bovenop een uit een oude caravan afkomstig kookgedeelte: check.
• Die onderkast levert meteen de opbergmogelijkheden: check.

Toen ik de T4 kocht, was die al ingeschreven als kampeerauto. Administratief hoefde ik dus niets meer te doen. Gelukkig maar, want dat is minder en minder vanzelfsprekend.

Kast versie 1

De eerste onderkast was leuk gevonden, maar in mijn ogen niet erg praktisch. Die bestond uit een op zijn kant gelegd bureaumeubel met een schuifdeur. Binnenin was het één grote ruimte. 

Misschien is dat goed om een slaapzak of zo in te proppen, maar om voorraad en kookgerei op te bergen, kon het zeker beter.

Nu hing de vorige eigenaar voor de reizen een caravannetje achter de T4. Ik kan me voorstellen dat het echte koken daar gebeurde en dat dus ook bestek, kookgerei, servies... in de caravan opgeborgen werden. Maar een T4 1.9D met 60 pk, daar hang ik geen caravan achter. Voor 1 of 2 personen is dat ook niet nodig.

Kast versie 2

Ik toog dus aan het ontwerpen. Het doel was een kast die optimaal gebruik maakte van de ruimte tussen de bestuurderszetel en de klaptafel, waar dan ook weer het bestaande kookblok bovenop zou komen.

Daarin moesten o.a. volgende elementen een plekje vinden:

• Campingaz C907 gasfles
• Victron MPPT 75/15 omvormer
• zekering- en verdeeldoos vanaf de huishoudaccu
• usb en 12 V stopcontacten (met spanningsaanduiding voor de huishoudaccu)

Om de ruimte zo goed mogelijk te benutten, maakte ik hiervoor schuifdeurtjes.

De 2de onderkast tijdens de opbouw

De schuifdeurtjes toegevoegd

Na een aantal jaren was het tijd voor een volgende stap. De onderkast voldeed als idee, maar het daarop bevestigde keukenblok is zo breed dat de klaptafel niet gebruikt kan worden.

 

Daarenboven neemt het ruimte in boven de bedbank, waardoor die aan het voeteneind flink was smaller uitvalt.

Maar er viel wel mee te leven. Koken lukte ook.

 

Kast versie 3

Als je de vereisten voor België leest, zijn die erg vaag. Wat zijn 'kookvoorzieningen'? In Nederland moet je blijkbaar niet enkel kunnen koffie zetten of eten maken, maar je moet ook kunnen afwassen en water opvangen. Niet zo bij ons.

Dat betekent dat het lange keukenblok met afwasbak, geïntegreerde afzetruimte en 2 gasbekken vervangen kan worden door een eenvoudiger fornuis. Zonder afwasbak.

Aangezien ik meestal toch op campings sta - in een compact kampeerbusje zit geen toilet en zeker geen douche -, heb ik ook geen nood aan die afwasfaciliteiten. Desnoods gebruik ik een teiltje.

Versie 3 moet dus niet enkel die onderkast vervangen, maar het geheel. En er komen andere eisen bij: het is in de praktijk handiger om buiten te (kunnen) koken. Een dakbekleding uit viltachtig materiaal boven het kookvlak is niet ideaal en alle dampen en geuren van de bereidingen blijven in de auto hangen. Rommelend in de collectie kampeermaterialen vond ik een Campingaz Laredo fornuis, met 3 gasbekken.

 

Dit fornuis kan zowel in de auto, in de bustent als buiten gebruikt worden. Meer moet dat niet zijn, toch?

Het concept

Het fornuis wordt uitneembaar en er moet werk- en afzetruimte zijn.

De bovenkant van de kast wordt een werkblad. Daarnaast kan de klaptafel weer gebruikt worden en dat betekent meer afzetruimte.

De schuifdeuren en legplanken in versie 2 waren handig, maar aangezien de kast ongeveer 60 cm diep was, kwam er veel uithalen en schuiven aan te pas om aan de achterste spullen te kunnen. Weinig verloren ruimte, maar niet goed voor de bereikbaarheid. Ik wil dus laden.

Net onder het werkblad komt een uitschuifbaar blad met daarop het fornuis. Dat wordt gekoppeld aan de gasfles die onderaan/vooraan in de kast komt. Zo kan ik ook makkelijk de gaskraan op de fles dichtdraaien. Veiligheid voor alles.

Daaronder komt een tussenschot met links 4 laden voor servies, bestek en voorraad en rechts een hoge lade voor het gas en grotere flessen.Daarboven komen nog twee kleinere laden.

Omdat het geen schuifdeuren meer zijn, maar laden, moet ik ook zorgen dat die niet in elke bocht openschuiven. Elke lade moet dus individueel vergrendeld kunnen worden. Dat los ik op met (duurdere) ladegeleiders met zowel 'soft close' als 'push to open'. Daardoor zijn geen magneet- of kliksluitingen meer nodig (hoop ik) en ook handgrepen worden overbodig.

Als ik op reis vertrek, zal de kast goed gevuld zijn. Dat betekent veel massa en de constructie moet dit kunnen opvangen bij een eventuele noodstop.

De constructie

Het basismateriaal is 12 mm populieren multiplex. Dat is licht en toch stevig genoeg.

Waar de verbindingen zichtbaar zouden zijn, maak ik gebruik van vlakdeuvels (biscuits in het Engels of domino's).

 

De vlakdeuvels verlijmen in de zijkanten

Op de niet zichtbare plaatsen gebruik ik schroeven. Dat gaat gewoon sneller.

Alles wordt ook met houtlijm gehecht. Het tussenschot onder het fornuis zorgt voor extra stijfheid.

Het werkblad maak ik uit recuperatiemateriaal: een stevige plaat verlijmde vuren laten, ongeveer 25 mm dik. Dit is meer geschikt voor dat doel dan het zachtere populierenhout.

 

Proefopstelling. De wanden zijn vastgemaakt, het werkblad ligt er los op.

Zover ben ik nu.

Om het helemaal op maat te maken, is achteraan rechts een hoek uit de kast gehaald.

 

Helemaal op maat van de T4

De reden is dat de zijkant van de T4 achter de bestuurderszetel naar binnen komt. Zo kan ik de kast zo dicht mogelijk tegen de zijkant zetten en zo de ruimte optimaal benutten.

De hoek boven de schuine kant is open. Zo kan de bedrading van het zonnepaneel en de huishoudaccu verbonden worden met de stuurelektronica (Victron MMPT 75/15 en zekering/verdeeldoos).

Wordt vervolgd.

Bustent? Of toch niet?

't Is lang geleden dat hier een nieuwe post verscheen. De reden is eenvoudig: het busje rijdt en het was winter. Dan wordt het eigenlijk bijna uitsluitend gebruikt voor lange verplaatsingen, maar niet om te kamperen.

Stilaan kregen de plannen vorm voor de komende fietsvakantie in Zuid-Frankrijk. Op basis van de lange vakantie vorige zomer, in de Haute-Savoie en de Ardèche, wilde ik enkele zaken bijsturen.

Vooreerst: in het busje kan het onder de zuiderse zon bloedheet worden. Ik beschik wel over isolerende en reflecterende raamafdekking, maar dat doet niets aan de buitentemperatuur. Met de haak kan de achterklep op een kier blijven staan en dat helpt. Het ventilatierooster in het schuifraam helpt zeker ook, maar als het warm is, is dat onvoldoende.

Ventilatierooster

Een isolatiemat, met zuignappen te bevestigen

De aankoop van een hor voor de achterklep bleek een maat voor niets: die was op maat van de T4 California en die heeft een kleinere opening, want links zitten kasten ingebouwd. Wellicht haal ik ooit eens gaas en maak ik zelf een hor voor de schuifdeur. Die wordt dan vastgezet met magneten.

Een fietsvakantie betekent natuurlijk dat er een fiets mee is. Die moet 's nachts een plekje hebben, liefst wat beschut. Een tarp biedt al wat beschutting. Een hor betekent dat er flink wat inkijk is als de schuifdeur open staat en daarvoor zou een bustent dus een betere oplossing kunnen bieden: 'garage' voor de fiets (een trike), een visueel scherm en een plek om lekker lui in een zetel te kunnen uitblazen na een dagje fietsen of stappen.

Omdat het doel is enkele dagen op dezelfde plek staan en van daaruit met de fiets de regio verkennen, zou een bustent dus wel nuttig kunnen zijn.

Ik had er absoluut geen ervaring mee. Kamperen doe ik al mijn hele leven lang, met kleine en grotere tenten. Alleen, in familieverband of met een groep, elk met zijn eigen tent. Maar bustenten? Dat was iets nieuws voor me.

Na inlezen, twijfelen, tests bekijken, twijfelen over de prijs... ging ik eind mei naar de referentie voor kampeermateriaal in de regio: the Campingstore in Lochristi. Daar haalde ik een Easy Camp Brooklands (om vooruit te lopen: niet kopen!): 3m60 lang, 2m50 breed, met veel ramen en nog meer ruimte, voor 280 euro in promotie. Goed: dit was niet de kwaliteit van mijn Vaude Mark II UL trekkingtentje, maar wel veel ruimer voor behoorlijk wat minder geld. Volgens de verkoper zou het een prima tent zijn.
Wel: 3 weken rondtrekken met het busje en de tent zouden dat snel duidelijk maken.

Malaucène, eind mei 2018

Positief was dat de tent relatief eenvoudig op te zetten is, zelfs voor één persoon. Reken een half uur, met wat oefening, om het alleen te doen. Even positief was de ruimte: de ligtrike kon er makkelijk in en dat was het hoofddoel. Daarnaast was er ruim plaats voor de kampeerkoelkast en een tafel met stoelen. Prima! Het concept 'bustent' was dus goed voor mij.

De trike in de tent: ruim plaats

Minder goed: de afwerking was ondermaats. Naden sloten niet aaneen, naast de ingang was er vanaf het begin een gaatje in het doek en het was snel duidelijk dat het doek heel slordig in elkaar geflanst was.

Past niet, waardoor dak inzakt en de regen erin blijft staan. Door het gewicht komen de lassen los.

Zuid-Frankrijk in mei en juni: daarbij verwacht je schitterend weer. Helaas - ook de autochtone bevolking betreurde het - trof ik het niet op dat vlak. Enkele dagen bleef het gewoon regenen. Andere dagen kregen de tent en ik flinke onweders te verduren. Gelukkig waren er ook heel wat goede dagen. Zo konden alle aspecten van de Brooklands beoordeeld worden.

Om het kort te maken: na de reis bracht ik de tent terug. Bij onweer lekte ze. Door de slordige assemblage bleef het water in zakken op het 'dak' staan, en dat zou op korte termijn tot zware schade geleid hebben. De naden losten; de coating op de tunnels voor het frame kwam los, naden scheurden... Het oordeel van de verkoper bij the Campingstore was nog negatiever: de tent is drie weken gebruikt, maar ziet eruit alsof ze 8 jaar oud is. De coating van de tunnels voor de buizen kwam los, het doek zag er niet meer uit...

Conclusie 1: niet kopen.
Conclusie 2: ik kreeg mijn geld terug.
Conclusie 3: het concept 'bustent' werkt. Niet voor als je één nacht ergens staat, maar wel zodra je wat langer ter plaatse blijft. De fiets stond op die manier ook afgeschermd van nieuwsgierig blikken.

Verder ontwerpproblemen met de Brooklands:

• zeer gebrekkige ventilatie
• geen bescherming tegen insecten
• onhandige bevestiging van de gordijnen (stukjes klittenband)
• stormkoorden te laag bevestigd op de tent, waardoor die niet goed opgespannen kan worden

Ik begrijp echt niet dat een bedrijf zo'n miskleun durft uit te brengen.

Positief is dat ik ervan kon leren. De volgende tent zal van een ander niveau zijn. Meer ventilatie, met horren. Vast grondzeil. Degelijker doek en betere constructie. (Nog) ruimere ingang. Betere aansluiting op de auto. Meer geld dus.

wordt vervolgd.

Reisvoorbereiding

De T4 is ingeschreven als kampeerauto, maar dat betekent niet dat hij er helemaal op voorzien is. Stilaan wordt de kampeeruitrusting uitgebreid.

Ventilatierooster

Eind mei en begin juni was ik op fietsvakantie doorheen noord-oost Frankrijk. Op één van de haltes kreeg ik een tip van een Fries koppel met een T4 Westfalia: een ventilatierooster voor in het schuifraam. Omdat mijn T4'tje niet over airco beschikt, het in de zomer erg warm kan worden en ventilatie noodzakelijk is als je in de auto slaapt, bestelde ik er ook zo eentje.

Naar ze zeggen, kan het rooster erin blijven zitten terwijl je rijdt. Omdat ik de snelheid sowieso beperk tot ongeveer 90, moet dat wel kunnen.

Isolatie

Om de opwarming van de auto door de zon wat te beperken, kwam er meteen een set isolatiematten voor de ramen bij.

Mat aan het linker achterraam

Ik testte dit tijdens het voorbije weekend even uit en het verschil was meteen merkbaar.

Alles werd besteld bij Poptopshop.

Nu nog het nieuwe meubel voor onder het fornuis afwerken en dan is de auto zo ongeveer klaar voor een eerste grote trip.

Bergruimte

Onlangs reed ik (heen en terug) bijna 1000 km met het busje. Dat was de eerste echt lange rit die ik ermee aflegde. Daarbij werd duidelijk wat ik al een tijdje ervaren had: ik wilde extra bergruimte rondom de bestuurdersplaats.

Inspiratie

Via Pinterest vond ik een oplossing die Camperfixx biedt, maar dan voor de T5 en T6.

Foto's: Camperfixx.nl

Die zijn anders ingericht: de versnellingspook zit op het instrumentenbord. Bij de T4 is het nog 'old school', via de vloer en rechtreeks met stangen naar de versnellingsbak. Het ontwerp moest dus aangepast worden.

Materiaal

Dit is vrij simpel:

• 8 mm populieren multiplex (had ik liggen)
• spaanplaatschroeven 3 x 16 mm
• kleurloze meubelvernis op waterbasis

Zo simpel als het lijkt, toch heb je behoorlijk wat gereedschap nodig:

• cirkelzaag
• excenter schuurmachine (goed: met de hand schuren kan ook)
• snoerloze boormachine (of een schroevendraaier)
• decoupeerzaag (voor de afgeronde kanten)
• verstekzaag of instelbare afkortzaagmachine

Constructie

Eerst en vooral: de breedte en hoogte van het Camperfixx ontwerp kon ik behouden. De lengte moest anders: ik kortte het 5 cm in, anders zit het meubeltje in de weg voor de versnellingspook.

De onderdelen op maat gezaagd (nog zonder het deksel)

Eerst werden alle platen aan de binnenkant van twee lagen vernis voorzien. Achteraf zou dat veel moeilijker zijn. Daarna was het simpelweg een kwestie van de boel in elkaar te schroeven.

Nog enkel het voorste plaatje erin zetten

Nadien werd de buitenkant nog eens opgeschuurd en van twee vernislagen voorzien.

Testopstelling

De praktijk wees al snel uit dat het bakje met de afgeronde kant naar voor moet staan. Doe je het omgekeerd, dan zit je bij het schakelen (2de en 4de versnelling) tegen de rand ervan.

Afwerking

Nu moest er een deksel op komen. Mij leek het systeem met scharnieren niet zo goed, omdat het deksel dan maar op één bepaalde manier open kan. Ik maakte er dus eentje dat er gewoon op gelegd wordt.

Onderdelen voor het deksel

Gelijmd en geschroefd (vanaf de onderkant)

Dat deksel doet ook dienst als afzetruimte en moest dus een antislip afwerking krijgen, liefst op een mooie manier. Daarom werd voor een stuk natuurleer gekozen.

Resultaat

 Vooraan op de bak werd een voedingsblok gemonteerd. Hier kan ik 12 en 5 V krijgen vanaf de huishoudaccu (tweede accu onder de voorzetel).

Nadeel

Het bakje staat los, om het belangrijkste nadeel op te vangen. De T4 heeft de heerlijke mogelijkheid om tussen de voorzetels door naar achteren te lopen. Het spreekt voor zich dat dit niet mogelijk is met dit bakje. Nu kan het er simpel uitgenomen worden, om zo weer door te kunnen.

usb in het dashboard - resultaat en vervolg

De usb-voeding is ingebouwd en leek het prima te doen bij het testen. Nadien kwam de ontgoocheling: geen storing zo lang er niets op aangesloten is, maar zodra dat wel het geval is, valt de DAB+ ontvangst weg...

Netjes, maar niet goed

Die voeding moet dus een ander plekje krijgen.

Nieuwe plaats

Deze keer wordt wel eerst getest onder belasting. Dat betekent niets meer dan het aansluiten van een toestel dat stroom verbruikt. Dan wordt de spanningsomvormer belast en dat veroorzaakt nu de storing.
Zo wordt de nieuwe plek bepaald en dat is net rechts van de stuurkolom, waar plaats beschikbaar is voor een viertal knoppen. Dat is in mijn T4 een lege plek. Aangezien ik de 12V voeding niet gebruik en de plaats vrijkomt, monteer ik hier een spanningsmeter voor de startaccu.

Omdat de 12V stroomtoevoer nu naar twee punten moet gaan, maak ik een gesplitste kabel.

De splitter en de gemonteerde voltmeter

Close up van de splitter.

Die achter het paneel door naar de juiste plek krijgen, is wel wat werk. Met behulp van een draadstalen kleerhanger lukt het prima.
Achter het afdekplaatje rechts van het stuur zitten nog wat spijlen. Ik veronderstel dat die bedoeld zijn om knoppen in te klikken, maar dat hoeft hier niet. Aan de linkerkant zaag ik er een spijl tussenuit, zodat de usb-voeding erin past.
Met een houtboor wordt een gepast gat gemaakt in de afdekplaat en daar past de nieuwe component prima in.

Het eindresultaat mag er zijn.

Verdere plannen hiermee

Het is hiermee nog niet af. De voeding komt van wat vroeger de aansteker was. Die loopt niet over het contact, dus de spanningsmeter en usb-voeding zijn continu in bedrijf. Op zich is dat niet zo erg, maar de auto staat op straat geparkeerd en de lichtjes kunnen (ongewenste) aandacht trekken. 
Aangezien ik de radio via de huishoudaccu wil voeden, zal ik dat wellicht ook voor die andere componenten doen. Dan kan ik er nog een schakelaar tussen zetten. In het dashboard is duidelijk nog plaats genoeg hiervoor.

Een bandenkwestie

Bij een aankoop van de T4 in augustus 2016 zaten twee extra banden op de velg in de deal. Die zouden nadien wel tot bij mij komen.

Na enige tijd merkte ik dat de rechter achterband lucht verloor. De druk zakte op een week van 3,4 naar 2 bar. Niet zo goed, maar aangezien er toch twee nieuwe banden op komst waren, hield ik het bij lucht bijblazen als ik de auto nodig had.

Vorig weekend was ik het moe - de banden raakten maar niet in Gent - en ging zelf de nieuwe banden halen. 'Nieuw' is blijkbaar relatief en betekent 'niet door de vorige eigenaar gebruikt', maar ze zijn zeker niet versleten.
Extra verrassing: nu liggen vier Uniroyal Rain Max regenbanden op de T4. De nieuwe blijken winterbanden te zijn: Firestone FW930.

Het profiel van de winterbanden

Tja. Wat doe je daarmee? Twee zomer- en twee winterbanden? Weet-je-wel forumleden raden het af en in de bandencentrale zeggen ze 'geen probleem'.

Vandaag ging ik in de bandencentrale langs om het lek in de achterband te laten herstellen, wel wetend dat ze eigenlijk versleten zijn.

Het wiel ging eraf en werd in een bad ondergedompeld om het lek te zoeken. Het resultaat: maar liefst drie lekjes... Beter vervangen dus, want het profiel was net nog het minimum. Het andere wiel werd er ook afgehaald en toen bleek dat daar een grote scheur in het loopvlak zit! Dat betekent meteen twee nieuwe banden, wat sowieso nodig was.
Zo wist ik de oorzaak van wat ik al de hele tijd gevoeld had: aan 40 km/u hobbelt de auto. Die scheur is de oorzaak hiervan. Niet te verwonderen, als je weet dat de banden van 2004 dateren.

Ik hou het op de originele maat (195/70). Omdat dit bestelwagenbanden zijn in een blijkbaar niet zo courante maat waren ze niet in voorraad. Geen nood, want de auto wordt toch niet elke dag gebruikt; eerder een keer per week of minder.

Er komen dus twee nieuwe Uniroyal Rain Max banden op: nieuwe vooraan en de bestaande (van vorig jaar) verhuizen naar achter.
De velgen van de winterbanden neem ik onder handen, zodat ze er weer zo goed als nieuw zullen uit zien. Daarover volgt nog wel een bericht.

Het begin van het ontroesten

Dan ga ik op zoek naar twee extra T4 velgen (T44) en er komen nog twee winterbanden bij. Daarmee moet ik zowat voor de rest van de levensduur van de T4 verder kunnen.

opwarmertje - usb in dashboard

Een klus die ik op korte termijn erdoor wilde hebben, is het inbouwen van een 5 V usb-voeding in het dashboard.

De reden hiervoor: een 12 V naar 5 V converter (van Xtorm) leidde ertoe dat de radio geen ontvangst meer heeft. Dat is het gevolg van de manier waarop die de spanning omvormt: dit veroorzaakt interferentie en dus valt de radio-ontvangst weg. Vervelend, want dan is de keuze ofwel radio luisteren ofwel de gps inschakelen.

Bij Banggood in China bestelde ik daarom een 5 V inbouw usb-stopcontact.

Dit wordt geleverd met een afdekplaatje (niet nodig in dit geval), een rubber stofdichting (ook overbodig), kabelschoentjes (ook niet nodig) en schroeven voor het afdekplaatje.

Stap 1 - uitbouwen

De sigarenaansteker moet eruit.  Er wordt in de auto niet gerookt en vooraan is geen 12 V nodig, dus kan de voeding hiervan gebruikt worden voor het usb-stopcontact.

Ongeveer de uitgangssituatie

Om dit uit te bouwen, moet ook het afdekplaatje links ervan eruit. Dat klik je eruit door er even een schroevendraaier achter te steken en het plaatje naar voor te duwen.

Klaar voor het werk (de asbak moest er niet noodzakelijk uit)

Zo kun je aan de achterkant van het stopcontact.
Daarna is het een kwestie van uitzoeken hoe het 12 V contact vastgemaakt is en het eruit halen.

Stap 2 - de juiste draden zoeken

Achter het 12 V stopcontact zit een stekkerblok met drie draden (zie afbeelding hierboven). Omdat alles vanaf de accu gevoed wordt, betekent dit een massaverbinding (-), een spanningsleiding (+) en een derde die zorgt voor de verlichting van dit contact. Die derde draad heb ik niet nodig, maar beide anderen moeten gebruikt worden voor het 5 V stopcontact.
Dit is een kwestie van redeneren en meten.
Redeneren:

• je kunt er het elektrisch schema van de VW T4 Multivan bij nemen en de kleurcodes opzoeken
• parate kennis: massaverbinding is altijd zwart of bruin. (Zwart staat eigenlijk voor -), rood is de positieve kant en de derde is dan logischerwijs voor de verlichting.

Meten: daarvoor neem je er een multimeter bij. Dan ben je helemaal zeker.

Stap 3 - verbindingen klaarmaken

Het stekkerblok past natuurlijk niet op de contacten van het nieuwe stopcontact. Met een zaag maak ik het stekkerblok open (gaat vlotter dan met een mes). Het blijkt dat de klemmen erin dezelfde breedte hebben als de stekkers op de usb-voeding. Veiligheidshalve komt er een eindje krimpkous over, om alle risico op kortsluiting te vermijden.

Opengezaagd stekkerblok en contacten met krimpkous

Nota: het allerveiligste is om eerst de massaverbinding van de accu los te maken.

Stap 4 - testen

'Meten is weten' wordt hier: de voeding verbinden, de radio inschakelen en testen of er storing optreedt. Het lijkt erop dat deze voeding geen storing geeft. Dat is een meevaller, want de usb-voeding kan dus netjes in de plaats van de 12 V voeding komen.

Stap 5 - inbouwen

De nieuwe adapter heeft een net iets grotere diameter dan het 12 V contact, dus moet het gat iets verruimd worden. Met een Dremel en een schuurfreesje is het klusje snel geklaard.

De vervelendste klus is de moer op de achterkant op zijn plaats krijgen, maar daarna is het werk af. Nu zit een 5 V usb-voeding in het dashboard.